علامت ها

سلام علیکم.
در متن درس دوم، حروف در یک تقسیم ثنایی به اصلی و زائد تقسیم می شود. اما معنای زائد در اینجا به معنای مطلق حروفی است که اصلی نباشند و بنابراین علائم جمع و تاء تأنیث به این اصطلاح حروف زائد هستند.
اما اینکه می گوییم حروف زائد سبب مزید بودن کلمه می شود مراد از زائد، معنایی أخص از معنای قبل است و شامل علائم نمی شود. لذا تنها حروف زائدی سبب مزید بودند می شوند که علامت نباشند. درباره اینکه علائم، حروف زائد نیستند اولاً نکته سوم از نکات محتوایی درس سوم و همچنین نکات محتوایی درس ۳۶ که بعدا بارگذاری خواهد شد را ملاحظه بفرمایید.
اما الف پایه تنوین، اساسا از بحث بناء صرفی خارج است و از حالات اعرابی و مباحث نحوی به شمار می رود.
در مورد قسمت دوم سوالتان: حروف زائد بر صیغه اول مانند تاء تأنیث در صیغ ۴ و۵ ماضی و حروف أتین در مضارع، حرف زائد حساب می شوند. و ضمایر آن ها که هر چند کلمه ای مستقل اند، اما متحد با فعل حساب می شوند ولی حرف زائد نیستند و حکم علائم را در قاعده ۶ وزن دارند.